طبقه بندی آتش
آتش به سه دسته تقسیم میشود :
آتش های نوع A:
این نوع حریق از سوختن جامداتی كه پس از سوختن از خود خاكستر به جا می گذارند، به وجود می آیند.
آتش سوزی های ناشی از كاغذ، چوب، پارچه و پلاستیک و نظایر آن ها از این دسته هستند.
برای خاموش كردن آتش های نوع A بهترین ماده، آب است. مبنای اطفاء آنها بر خنک کردن است.
از وی‍‍‍ژگی های این مواد خاصیت درون سوزی آنها است.
یعنی اینكه دمای درونی جسم جامد در حدی است كه می تواند موجب شعله ور شدن مجدد شود بنابر این باید مبنای خاموش كردن این مواد سرد كردن باشد كه بهترین ماده برای این كار آب است.
اولین قدم برای مهار و اطفاء حریق، قطع ارتباط سه عامل آتش زا و جداسازی مواد سوختنی از میدان آتش سوزی است.
آتش های نوع B:
حریق ناشی از مایعات قابل اشتعال یا جامداتی که به راحتی قابلیت مایع شدن دارند (عموما مواد نفتی و روغنهای نباتی ) است.
برخی از این مواد حلال در آب هستند مانند الکل و استون لیکن استفاده از آب به دلایلی که در ادامه خواهد آمد به هیچ وجه برای خاموش کردن آنها مناسب نمی باشد.
اطفاء این حریق عموما مبتنی بر خفه کردن حریق است.
در آشپزخانه ها این نوع مواد از جمله روغن های خوراكی وجود دارند.
وقتی ظرف محتوی روغن آتش می گیرد نباید آن را زیر آب بگیریم زیرا آب باعث افزایش حجمی روغن خواهد شد.
و موجب پاشیده شدن روغن بر روی فرد خواهد شد توجه داشته باشید.
در این مواقع بهترین راه حل این است كه در ابتدای كار با حفظ خونسردی شیر گاز را ببندیم و سپس یك تكه پارچه روی ظرف بكشیم یا درب ظرف را ببندیم.
این كار مهم اما ساده موجب خاموش شدن آتش خواهد شد و هیچ آسیبی نیز متوجه شخص نخواهد شد.
آتش های نوع C:
آتش های ناشی از گاز های قابل اشتعال نظیر متان و اتان و پروپان و اکسیژن و هیدروژن و…. هستند.
که با کمترین گرما مشتعل می شوند و در حجم زیاد ایجاد اشتعال می کنند.
آتش سوزی ناشی از گازهای قابل اشتعال و انفجار به دلیل اهمیت، جزء طبقه دیگری از آتش سوزی ها مطرح هستند.
آن چه در مورد گازها مهم است، مشكلات با ریسک بالای كنترل و جلوگیری از اشتعال یا انفجار آن ها در زمانی است كه در هوا منتشر می شوند.
اما اگر گاز داخل مخزن باشد و آتش سوزی رخ دهد با عملیات سرد كردن و جا به جایی آن در مراحل اولیه قابل كنترل است.
خطرناک ترین حالت گاز زمانی است كه نشط كرده باشد نه زمانی كه آتش گرفته باشد.