آیین نامه سازمان نظام مهندسی

 الزامات رعایت کد حریق سقف های کاذب مطابق با مبحث سوم مقررات ملی ساختمان

 الزامات سقف های کاذب مطابق با مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان

مبحث ۴ مقررات ملی ساختمان با عنوان الزامات عمومی ساختمان یکی از منابع آزمون صلاحیت (اجرا) رشته عمران، رشته شهرسازی، ترافیک، و صلاحیت (طراحی، نظارت و اجرا) رشته معماری می باشد.

 الزامات سقف های کاذب:

الف) نصب سقف کاذب نباید ارتفاع فضا را به کمتر از مقدار مجاز آن کاهش دهد. ارتفاع فضا، تا زیر سطح تمام شده سقف کاذب اندازه گیری می شود.

ب) سقف کاذب باید با استفاده از قطعات مناسب و به صورت مطمئن به ساختار اصلی ساختمان متصل شده باشد تا در شرایط بهره برداری عادی و در شرایط خاص به ویژه آتش سوزی یا زمین لرزه ای که ساختمان برای آن طراحی شده است، با تخریب یا ریزش تمام یا قسمتی از آن، موجب اختلال در عملکرد ساختمان و فضاهای آن نشود و به افراد و سایر اجزا ساختمان آسیب وارد نیاورد.

پ) برای نصب آویزها، اتصالات و سایر اجزا نگهدارنده سقف کاذب، باید پیش بینی های لازم، مانند نصب و اجرای پروفیل ها یا میلگردهای انتظار در هنگام اجرای ساختار اصلی ساختمان انجام گرفته باشد و از تخریب و آسیب رساندن به ساختارهای اصلی بدین منظور خودداری شود.

ت) دیوارهای جداکننده فضاها باید تا بالای سقف کاذب و زیر سقف سازه ای امتداد داشته باشند و یا فضای بالای سقف کاذب در امتداد قائم دیوارهای جداکننده به وسیله مواد مقاوم و پایدار غیرقابل اشتعال و صدابند مناسب کاملا مسدود و جداسازی شود.

ث) از فضای بالای سقف کاذب نباید بریا انبار کردن لوازم و تجهیزات استفاده شود مگر آنکه به وسیله ساختار مناسب و با احتساب بار اضافی لوازم یاد شده طراحی و اجرا شود.

ج) تخلیه هوای سرویس بهداشتی و آشپزخانه به فضای بالای سقف کاذب مجاز نیست.

چ) در سقف هایی که در آن ها از مواد قابل سوختن مانند انواع بلوک یا صفحه پلی استایرن استفاده می شود باید سطح زیر سقف اصلی مطابق ضوابط مربوط، با اندود یا فرآورده های مناسب، در برابر آتش محافظت شود. این پوشش در صورت تعبیه سقف کاب نیز باید در زیر سقف اصلی لحاظ گردد.

ح) در مجاورت یا بالای سقف کاب، هیچگونه لوله آب، فاضلاب یا گاز، کانال و یا تاسیسات مشابه، نباید مستقیما با آویزها، شبکه نگهدارنده و سایر قسمت های سقف کاذب اتصال یا تماس داشته باشد.

خ) در صورت نیاز به نصب هر گونه شیشه یا عناصر شیشه ای در سقف کاذب، باید از شیشه های ایمنی مسلح یا غیرلغزنده استفاده شود.

بخشی از الزامات مبحث سوم مقررات ملی ساختمان درباره کد های حریق

۱-۷-۳ هدف و دامنه کاربرد

برای جلوگیری از گسترش حریق در ساختمان، مصالح نازک کاری و نما باید سطح الزامات بیان شده در این بخش از مقررات را از نظر خطر پذیری در برابر آتش تأمین نمایند. روش طبقه بندی مصالح از نظر واکنش در برابر آتش و محدودیت استفاده از آنها در تصرفها و فضاهای مختلف، در این فصل ارائه شده است. مصالح نازک کاری و نما باید از نظر طبقه بندی واکنش در برابر آتش دارای گواهینامه فنی از مرجع قانونی مربوط باشند. در مواردی که مصالح نازک کاری یا نما به صورت سیستم مرکب، چند لایه، دارای چسب شیمیایی یا نظایر آنها اجرا شود، سیستم باید به صورت کامل ارزیابی شده باشد. همچنین در صورت تأثیر گذاری روش نصب بر روی عملکرد و طبقه واکنش در برابر آتش مصالح نازک کاری و نما، گواهینامه فنی و گزارش ارزیابی مربوط به آن، باید به صورت روشن شامل جزئیات روشن صب (به گونه‌ای که سیستم مورد آزمون و ارزیابی قرار گرفته است)، محدودیت‌ها و دامنه کاربرد قابل قبول، در مطابقت با الزامات این فصل باشد.

تبصره‌ها:

١- کاربرد رنگ‌های معمولی ساختمانی و یا نازک کاری‌های قابل اشتعال با ضخامت کمتر از ۰/۹ میلی متر (مانند کاغذ دیواری) که به طور مستقیم به دیوار زیرکار غیر قابل سوختن چسبانده شوند، مشمول الزامات این فصل نمی‌شود.

۲- بخش‌های نمایان از سازه ساختمان با ساختار نوع ۴ (مطابق با الزامات فصل ۳-۳)، خارج از دامنه شمول الزامات این فصل است.

۲-۷-۳ روش طبقه بندی مصالح نازک کاری از نظر واکنش در برابر آتش

طبقه بندی واکنش در برابر آتش برای مصالح نازک کاری باید مطابق با استاندارد ۱-۸۲۹۹ ایران (واکنش در برابر آتش برای مصالح و فرآورده‌های ساختمانی – طبقه بندی ) صورت گیرد و طبقات داده شده در جداول ۳-۷-۳-۲ و ۳-۷-۵-۲ بر اساس این استاندارد می‌باشد.

یادآوری: برای فوم‌های پلاستیکی، باید الزامات خاص آنها مطابق با بند ۳-۷-۴-۱ نیز رعایت شود.

۳-۷-۳ مصالح نازک کاری دیوار و سقف

۱-۳-۷-۳ مصالح نازک کاری نسبتاً نازک

مصالح نازک کاری قابل اشتعال با ضخامت حداکثر ۶ میلی متر، باید به طور مستقیم روی زیر کار از نوع غير قابل سوختن به کار رود، در غیر این صورت باید همراه با مصالح زیر کار و جزئیات اجرایی مربوط، به عنوان یک سیستم مورد آزمون و مطابق با ضوابط این فصل ارزیابی قرار گیرد.

۲-۳-۷-۳ الزامات واکنش در برابر آتش برای مصالح نازک کاری دیوار و سقف

مصالح نازک کاری دیوار و سقف باید از نظر واکنش در برابر آتش، طبقات قید شده در جدول ۳-۷-۳-۲ را برآورده سازد.

جدول ۳-۷-۳-۲: طبقه قابل قبول واکنش در برابر آتش برای مصالح نازک کاری دیوار و سقف در فضاهای مختلف *

* چنانچه برای طبقات دود و شره کردن مواد مذاب، s3 و d2 قید شده باشد، به معنای آن است که الزامی برای دود و شره کردن مواد مذاب در نظر گرفته نشده است. با توجه به جدول، در این ویرایش از مقررات، الزامات خاص برای دود و شره کردن مواد مذاب ارائه نشده است.

× بدیهی است که برای هر طبقه قابل قبول واکنش در برابر آتش قید شده در جدول، طبقات بهتر از آن نیز قابل قبول است. به عنوان مثال، چنانچه طبقه قابل قبول D ذکر شده باشد، طبقات A تا C نیز مورد قبول است.

3-3-7-3 الزامات برای مصالح با طبقه E

کاربرد مصالح طبقه E به عنوان مصالح نازک کاری در هیچ قسمتی از داخل ساختمان (دیوار و سقف) مجاز نیست. در صورت کاربرد مصالح طبقه E در نازک کاری یا پوشش دیوار و سقف، روی این مصالح باید با یک پوشش مانع حرارتی محافظت شود (مصالح قابل قبول به عنوان پوشش مانع حرارتی در بند ۳-۷-۴-۱-۲ ارائه شده است). اجرا و نصب پوشش مانع حرارتی باید به صورت مطمئن صورت گیرد تا در صورت قرار گیری در معرض دمای بالا به سادگی از سطح زیرین جدا نشود. به این منظور در مواردی که مصالح محافظت شده در دماهای نسبتاً پایین دچار ذوب، تخریب و مانند آنها شود (مانند برخی مواد ترموپلاستیک)، باید از اتصالات مکانیکی محکم و مطمئن به ساختار اصلی زیرین (سیستم دیوار یا سقف) استفاده شود.

یادآوری: کاربرد سایر جزئیات حفاظتی در صورتی قابل قبول است که کل جزئیات مورد استفاده به صورت سیستم مورد آزمون و ارزیابی قرار گیرد.